Επισκεπτόμενος το Αγιώνυμον Όρος του Άθω, "Το Περιβόλι της Παναγίας μας", το Άγιον Όρος όπως το αποκαλούμε οι περισσότεροι, το 1989 για πρώτη φορά, παραβρέθηκα σε μια σπουδαία πνευματική συνάντηση. Συνάντηση ζωής και μια ευλογημένη συζήτηση με ένα φημισμένο και ενάρετο πνευματικό Γέροντα. Τον σεβαστό Γέροντα Παΐσιο. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ο καθηγητής μου Ιωάννης Χρ. Κωνσταντινίδης, δρ. Θεολογίας, εμπιστευόμενος την μνήμη μου με παρότρυνε να καταγράφω την ευλογημένη εκείνη συνάντηση και συζήτηση για ωφέλεια ψυχική των πολλών. Σεβόμενος τον Γέροντα και υπακούοντας το διδάσκαλο, κατέγραψα την αποκαλυπτική για μένα συνομιλία. Το άρθρο μου, με τίτλο "Νουθεσίες Γέροντος", είδε το φως της δημοσιότητας στο περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος "Ο Εφημέριος" το ίδιο έτος. Μικρό στην έκταση και χωρίς μεγεθυντικά επίθετα και σχήματα διθυραμβικής ρητορείας, αλλά "άρωμα αγιότητας και ουρανίου ευτυχίας το περιεχόμενό του. Άκρως εποικοδομητικόν", όπως το χαρακτήρισε μακαριστός τώρα Ιεράρχης, είχε συγκινητική απήχηση στις ψυχές πολλών ανθρώπων.