"Ονειρεύομαι τους φίλους μου" Με κουράζεις", του λέει αυτός αγνοώντας την επαναλαμβανόμενη υποτιμητική χειρονομία. "Κουράζεις τους φίλους σου". "Γι' αυτό υπάρχουν οι φίλοι", λέει ο Τζώνης αλλάζοντας απότομα κέφι και ξεχνώντας όσο προσβλητικά έλεγε προηγουμένως. "Γι' αυτό είστε και συνεργάτες μου, επειδή είμαστε φίλοι". "Μπούρδες", λέει ο Κυριάκος, "μας έχεις προσλάβει για να δείξεις πόσο αποτυχημένοι είμαστε". Ο Τζώνης κατεβάζει το φερμουάρ κι αφήνει τα παντελόνια του να γλιστρήσουν μέχρι την μέση των μηρών του. "Και γιατί να μην το 'χω κάνει μόνο και μόνο επειδή είμαστε φίλοι;" ρωτάει, ενώ σφίγγει την ορθοπεδική του ζώνη. "Εγώ αναγνωρίζω πως είστε άχρηστοι και σας βοηθώ. Εσύ γιατί δεν μπορείς να παραδεχτείς πως είμαι καλύτερος;". Εννιά διηγήματα, εννιά ιστορίες με φίλους, όπου η απόλυτη απουσία του άλλου φύλου θα μπορούσε να δώσει στη συλλογή τον τίτλο "Ιστορίες χωρίς γυναίκες".